เรามีเพื่อนคนนึงที่เขามักจะทักมาหาเราเฉพาะตอนที่เขาไม่สบายใจ เราดีใจเสมอเวลาที่เขาคิดถึงเรา เรารู้สึกดีที่ได้รู้สึกว่าเราเป็นที่ต้องการของเขา แต่พอเขาสบายใจแล้ว เราก็จะไม่ค่อยได้คุยกัน บางทีก็หายไปเลย และทำให้เราเสียใจ

แต่พอมองกลับมาที่ตัวเอง กับเพื่อนบางคน เราก็เห็นว่าตัวเองจะทักไปหาเขาเฉพาะตอนที่เรามีเรื่องที่เราต้องการความช่วยเหลือ ไม่ค่อยได้สนใจหรือใส่ใจเขาเท่าไหร่หลังจากนั้น แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าเราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน

เรื่องมันมีอยู่ว่า เวลาที่เราไปขอความช่วยเหลือจากคนที่เราไม่ค่อยได้ใส่ใจ แล้วเขาไม่ช่วย เราก็รู้สึกเสียใจนะ แต่ก็เข้าใจได้ แต่พอเป็นกับคนที่เราเคยช่วยเหลือ เราใส่ใจ พอเขาไม่ช่วยเรา เรากลับรู้สึกแย่และเสียใจมากๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาทำกับเราแบบนี้ เหมือนเราคิดไปเองว่าเขาจะเข้าใจเรา และพร้อมช่วยเราเวลาที่เราลำบากเหมือนที่เราก็ช่วยเหลือและใส่ใจเขา

เราผิดมั้ยถ้าเราจะไม่ชอบคนแบบนี้ เราว่าเขาเห็นแก่ตัว เรารู้สึกไม่ชอบคนเห็นแก่ตัว

เพื่อนๆเคยเจอคนแบบนี้มั้ย แล้วรับมือยังไง ตอนนี้เราคิดว่าเราจะไม่คุยกับเขาแล้วเพราะยิ่งอยู่ใกล้เรายิ่งรู้สึกไม่ดี

(เราอาจจะไม่ได้ตอบกลับนะ ขอบคุณที่ให้เราได้เขียนระบายความในใจออกมา)