เมนส์ไหล ไม่มีผ้าอนามัย ไม่ได้รับของแจก

(แบบสอบถามของหิ่งห้อยน้อย "โดนพักงาน" เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผู้หญิงไม่สามารถเข้าถึงผ้าอนามัย)

.

มีเพื่อนคนนึงถามว่า

ถ้ารู้ว่าคนเค้าลำบาก

ทำไมไม่เอาเงินบริจาคไปซื้อข้าวให้คนที่เดือดร้อนช่วงโควิดแทนผ้าอนามัย

เรานิ่ง เพื่อที่จะคิดทบทวนว่า เราจะตอบเพื่อนกลับไปว่าอย่างไรดี

.

เพราะเรารู้ว่าจุดที่เพื่อนเค้าอยู่ในเวลานี้

มันต่างกันลิบลับกับจุดที่กลุ่มเป้าหมายเราอยู่

เพื่อนของเรามีเงินที่จะซื้อทั้งข้าว และก็เงินที่จะซื้อผ้าอนามัย

แบบที่ตัวเองชอบใช้เก็บไว้เป็นลัง ๆ

.

เรื่องที่คนโครงสร้างสังคมกดทับ

เป็นประเด็นที่คนทั่วไปก็ไม่กล้าพูด

แล้วพวกเค้าจะพูดออกไปดัง ๆ ในสังคมเข้าใจ

และขอความช่วยเหลือมันยากนะ

.

เมื่อเราลงพื้นที่ทำงานแจกผ้าอนามัย

เราพยายามทำแบบสอบถามเพื่อที่จะเข้าใจสาเหตุของการเข้าไม่ถึงผ้าอนามัยในช่วงนี้

เพราะปัญหาเชิงเศรษฐกิจมันส่งผลให้เรื่องที่พูดไม่ได้ในสังคมอย่างเปิดเผย

ถูกกลบหายไปด้วยปัญหาที่มองเห็นได้ชัดกว่าอย่างความหิวโหย

.

ถูกพักงาน ถูกเลิกจ้าง

แน่นอนว่า ถ้าผู้หญิงไม่มีงาน ไม่มีเงิน มันจะทำให้เค้าไม่มีข้าวกิน

เด็กที่ไม่มีรายได้อยู่แล้ว ยิ่งต้องลำบากกันไปใหญ่

ของใช้ที่จำเป็นในชีวิตอย่าง "ผ้าอนามัย"

ที่เป็นของใช้ที่คิดหลายคนในสังคมอายที่จะพูดถึง

มันจะเข้าถึงได้ง่ายในเวลาฉุกเฉินได้อย่างไร

.

เราก็จุก ๆ เหมือนกันนะ

เวลาที่คนถามแบบนี้

ซึ่งมันเป็นคำตอบที่ยากเหลือเกินสำหรับคนทำงาน

ที่คาบเกี่ยวระหว่าง "การสร้างความเปลี่ยนแปลงในสังคม" กับ "งานบริจาค"

.

สัปดาห์นี้เราเริ่มพบข้อมูลบางส่วน

ที่มีคนที่ทำงานในเครือข่ายแจ้งมาว่า

บางครั้งที่กลุ่มเป้าหมาย

เค้าไม่ออกไปรับของบริจาคตามจุดต่าง ๆ

เพราะว่าตอนนั้นเค้ามีเมนส์

แล้วเค้าก็ไม่มีผ้าอนามัยใส่

.

คุณเคยอดทั้งข้าว ไม่ได้ไปรับของบริจาค

เพราะเมนส์ไหล และไม่มีผ้าอนามัยใส่มั้ย

เราจินตนาการถึงความรู้สึกความลำบาก

นั้นไม่ออกจริง ๆ

.

ส่วนหนึ่งของบันทึกของรวง รวงทัพพ์ แก้วแกมจันทร์ ผู้ก่อตั้งหิ่งห้อยน้อย